مريم رجوي : رياست جمهوري مجدد روحاني، شقه در رژيم ملايان، تشديد بحران و جنگ قدرت

در شرايط خطير داخلي و منطقه یي و بين المللي، يكپايه كردن رژيم قرون وسطايي براي مقابله با بحرانها و حفظ تعادل اين رژيم، بسيار حياتي است. از اين رو شكست خامنه اي در يكپايه كردن رژيم ولايت فقيه، شكستي بسيار سنگين و از علائم پاياني این نظام است. 

اين بار نمایش انتخابات، از ابتدا تا انتها، با پرونده قتل عام زندانيان سياسي در سال 1367 گره خورده بود. نفرت و انزجار عمومي از رئيسي و ترس از دادخواهي به حدي بود كه بسياري از آخوندها و حتي مهره هاي قدرتمند باند خامنه اي حاضر به حمايت از رئيسي نشدند.

همچنين به اعتراف کاندیداهای دست‌چین شده‌، ثابت شد كه اين یک حکومت «4درصدی» است كه باندهاي گوناگون آن، از جمله باند روحاني و شركاء، در اختلاس و دزدي و چپاول با هم مسابقه گذاشته اند. 

اينچنين شعار «نه شياد، نه جلاد، راي من سرنگوني است» فراگير شد و رژيم را وادار كرد در ترس از گسترش دامنه اختلافات در رأس رژيم و «دوباره قيام» توسط جوانان و توده هاي برانگيخته مردم، نمايش را شتابان در مرحله اول به پايان ببرد تا فرصتي براي اعتراضات و قيامها در مرحله دوم باقي نماند. 

دور دوم رياست جمهوري روحاني در حالي است كه چهار سال گذشته، چيزي جز افزايش سركوب و اعدام و فقر و بيعدالتي به ارمغان نياورده است. درآمدهاي ناشي از توافق اتمي نيز در خدمت جنگ در منطقه و افزايش بودجه نظامي و امنيتي رژيم قرار گرفته است. پاسدار دهقان، وزير دفاع روحاني، دو هفته پيش گفت دوران رياست جمهوري روحاني «شکوهمند ترين دوره در توسعه کمي و کيفي برنامه هاي موشکي و دفاعي کشور بوده» و تا پايان 1395 «بخش تأمين اعتبارهاي دفاعي تا دو و نيم برابر نسبت به دولت قبل افزايش داشته» و «در سال96 به چهار برابر نسبت به دولت قبل مي رسد». 

روحاني در 19 بهمن 1394 خاطرنشان كرد با اهرم حضور در سوريه و عراق در مذاكرات اتمي امتياز گرفته است. وي گفت: اگر نيروهاي ما «در بغداد و سامرا و فلوجه و رمادی ایستادگی نمی‌کردند و اگر در دمشق و حلب به دولت سوریه کمک نمی‌کردند ما امنیتی نداشتیم که بتوانیم به این خوبی مذاکره کنیم».

علاوه بر استمرار اعدام و سركوب و خفقان، روحاني در دوره دوم همچون گذشته تلاش مي كند با فريبكاري و ژستهاي ميان تهي خود را كليد حل مشكلات معرفي كند اما اين تنها به بحران و تنش در درون رژيم دامن مي زند و در رويارويي با مطالبات اقشار مختلف مردم، به سرعت رنگ مي‌بازد. مردم ايران به خوبي مي دانند كه در دوره دوم روحاني نيز ویرانیهای عظیم اقتصادی و اجتماعی و سركوب و اختناق سياسي ادامه دارد. روحانی، نه ‌مي‌خواهد و نه ‌می‌تواند در بنیادها و ساختار و رفتار این رژیم عقب‌مانده‌ ضد تاريخي، تغيير جدي ايجاد كند. خامنه اي 10 روز قبل از انتخابات هشدار داد « آقایان! توجّه داشته باشید که تغییر رفتار, با تغییر نظام هیچ فرقی ندارد». 

روحانی در کشمکشهای‌ انتخاباتی براي از ميدان به در كردن رقيب اذعان كردکه هيأت حاكمه «در طول 38 سال فقط اعدام و زندان بلد بودند». اما وقتي خامنه اي به صحنه آمد و او را به سيلي خوردن تهديد كرد، به سرعت واگشت زد و اعلام كرد حاضر است در برخي امور دهها بار دست «رهبر فرهيخته» را ببوسد. 

از كسي كه در 38 سال گذشته در سركوب و جنگ‌افروزي در مقامهاي درجه اول امنيتي و نظامي همين رژيم خدمت كرده و همچنانكه رقبا يادآوري كردند از همان اوائل خواهان به دار كشيدن توطئه‌گران در نماز جمعه بوده است، بيش از اين نبايد انتظار داشت. ميانه‌رو معرفي كردن آخوند شياد ديگر اثر ندارد. به مدعيان بايد گفت اگر مي توانند او را به بازگو كردن آمار و ارقام و جزیيات پرونده قتل عام زندانيان سياسي، به احترام به حقوق بشر، به آزادي بيان، به آزادي احزاب و زندانيان سياسي و به دست برداشتن رژيم از سوريه و عراق و يمن و لبنان و افغانستان، وادار كنند. 

راه حل مسأله ایران، سرنگونی استبداد مذهبی توسط مردم و مقاومت ایران، آزادي و حاكميت مردم به جاي حكومت آخوندهاست.